Brýce

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

bríce;

brýce

adj. [brÝcst, brícst, pres. of brúcan to use] Useful, profitable; utilis :-- He monegum on Godes cyricum brýce wæs multis in ecclesia utilis fate. Bd. 3, 23; S. 555, 33. He monegum brýce lifde vitam multis utilem duxit, 4, 26; S. 602, 41: Ps. Th. 118, 35. DER. un-brýce. bryce