Cantere
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - cantere
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- cantere
- m. One who sings the psalms in church :-- Fram cantere beó ongunnan antefn mid sealme a cantore inchoetur antephona cum psalmo, Angl. xiii. 428, 904. [From Latin.] cantere