Cyn

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

cyn

adj. Add: and subst.:--Suá is cynn ðæt sió giémen sié ðám beboden dignum est, ut cura ei imponatur, Past. 43, 24: 45, 2, 5: 185, 6. Suá hit is cynn ðætte . . . , 195, 20. Hit is cynn (justum est) ðæt wé ðæs gemǽnelíce brúcen, 337, 3. Hit is cyn ðæt wé úre scomigen debemus erubescere, 407, 15. Þonne is hit cyn ꝥ gé þone mid eádmédum gesécen, Ll. Th. ii. 410, 25. ¶ as substantive, a worthy, proper proceeding:--Is hit swýðe micel cyn ꝥ gehwylc crísten man þone dæg weorðige, Ll. Th. ii. 420, 31. Nis hit nán cyn ꝥ mon ꝥ for náuht telle, Bt. 24, 4; F. 86, 19. Éóde forð cwén Hróðgáres cynna gemyndig, grétte guman, B. 613. Hé grétan eóde cuman cúðlíce, cynna gemunde riht and gerisno, Gen. 2431. Þú mín costadest cynnum (properly), Ps. Th. 138, 1. cyn