Deáþ

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

deáþ

Add: gen. es and (?) a, as being an old u-stem noun. I. death, (1) of an individual:--Þa langan tíd þæs dimman deáðes mortis inamabile tempus, Dóm. L. 14. Hé bið mid wítum þreád æfter his deáþe, Bl. H. 49, 25. Seó culfre ne leofað be nánum deáðe, Hml. Th. ii. 46, 18. Deáða swælteþ morte moriatur, Mt. R. 15, 4. Giniðrias hine tó deóða, Mk. R. 10, 33. Of deóða his de morte ejus, Jn. R. 11, 13. Deóðe, Lk. R. 23, 15. Hé líchomlicne deáþ geþrowode, Bl. H. 103, 10. Oþ þone deáþ hé hine tintregaþ, 59, 30. Oð deáð letotenus, Wrt. Voc. ii. 83, 41. Oþ deáþ beswungen, Hml. S. 25, 782. (1 a) a particular mode of death:--Hé eall tóbærst . . . Iulius wæs wániende ꝥ hé swelce deáðe swealt, Ors. 5, 12; S. 244, 5: Jn. 12, 33. Ceás hé him þone deáþ ꝥ him mon ofléte blódes on þám earme, Bt. 29, 2; F. 104, 23. Hwelc moncwealm wæs mid monigfealdum deáðum, Ors. 2, 5; S. 84, 33. Wé geáxiað ungecyndelico wítu and ungecynelice deáþas, Bl. H. 107, 26. (2) in the abstract:--Gif hit ǽnige hwíle wunaþ, se deáþ hit húru áfirreþ. Hwæt syndon þá woruldsǽlþa óþres búton deáþes tácnung, for þám se deáþ ne cymð tó nánum óþrum þingum bútan ꝥ hé ꝥ líf áfyrre, Bt. 8; F. 26, 3-7. Hwæt is ꝥ líf elles buton lytelu ylding þæs deáþes?, Bl. H. 59, 28. Ealle men geendiaþ on þám deáþe, Bt. 11, 2; F. 34, 35. Heó þone deáþ forleás, and ꝥ éce líf gemétte, Hml. S. 7, 11. (3) personified (or localized):--Se deáþ him tó cymeþ Godes dóm tó ábeódenne, Bl. H. 59, 11. Frecces deáðes ambronis orci (faucibus), An. Ox. 11, 107. Deáðe orco, Wrt. Voc. ii. 64, 69. II. state of being dead:--Seó hefige byrþen siteþ on þǽm deádan líchoman þǽre byrgenne and þæs deáþes, Bl. H. 75, 8. Hé of deáþe áríseþ, 15, 12: 67, 25. Swylce wé on deáðe lágon, Hml. S. 11, 240. II a. state after death of those not in heaven:--Genere mé (Eve in hell) of þysses deáþes bendum, Bl. H. 89, 24. Tó þon écan deáþe, 61, 8. III. cause or occasion of death (as in to be the death of a person):--Eálá deáþ, ic beó þín deáþ, Bl. H. 67, 17. IV. a dead person, departed spirit:--Ic gedyde ꝥ man hyne on róde áhéng . . ., and nú ic wylle hys deáþ tó þé gelǽdan, Nic. 14, 21. Deáðas manes, Wrt. Voc. ii. 57, 57. Ge-gang þá deáða bearn þe hí démað nú posside filios morte punitorum, Ps. Th. 78, 12. Þurh deáðes(-as?) wítgung nicromantia, Wrt. Voc. ii. 62, 30. v. fǽr-deáþ. deaþ

Powiązane słowa: deáða gedál (cf. deáþgedál, 936) dreógan, Gú. 206.