Eahta

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

eahta

Add: I. as adjective :-- Eahta eádignyssa synd ... þá eahta eádignyssa belimpað tó mannum, Hml. Th. i. 554, 9, 13. Eahta (ehta, ) hund míla lang, Bd. 1, 1; Sch. 8, 2. Ehta (æhto, L., æhtowe, R.) dagas, Lk. 2, 21. Æfter eahta (æhtuo. L., dæge æhtowum, R.) dagum, Jn. 20, 26. Æfter dagum æhtuu, p. 8, 6. Æhtu óra seulfres, p. 188, 9. Eahtu and ðritðeih uintra .xxxviii. annos, p. 4, 8. II. as substantive :-- Ðá téno anð ðá aehtou (æhtowe, R.) illi decem et octo, Lk. 13, 4. Mid feáwum bróþrum, ꝥ is seofonum oððe æhtum (eahtum, v. l., þæt wǽron seofon oððe eahta, v. l.), Bd. 4, 3; Sch. 351, 7. Ne wearð má þonne him eahtum, Angl. xi. 2, 39. Cf. seofon. eahta

Powiązane słowa: l.