Feón
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - feón
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- feón
- p. feah, pl. fǽgon; pp. fegen, fægen To rejoice:--Swá mycle má wé feógað on ðám tóweardan lífe, An. Ox. 1118 note. Þý lǽs on ꝥ fǽgon ꝥ ic swá lytle hwíle lifgean móste, Nar. 32, 20.