For-hogian

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

for-hogian

Add: to disdain:--Ic forhogige dedignor, Wrt. Voc. ii. 139, 67. (1) to hold in contempt a person or thing:--Hé ánum folgað and óðerne forhogað (-eð, L. contemnet), Lk. 16, 13. Forhogað accusat, Jn. R. 5, 45. Forogas, Mt. L. 6, 24. Gié forhogas bebod Godes vos transgredimini mandatum Dei, 15, 3. Forhogede contempserit, An. Ox. 3920. Hié forhogodan ege ealra eorðlicra cyninga, Bl. H. 137, 5. Ne forhogiaþ wísdóm, Bt. 16, 1; F. 50, 26. Forhogot spreta, An. Ox. 11, 72. Bið forhoged confunditur, 520. Ná sí forhugud non aspernatur, Angl. xiii. 441, 1085. (2) to disdain to do. (a) with clause:--Swá hé lǽs forhogað ðæt hé ús ðonne giet tó him spane, siððan wé hiene oferhycggeað quanto contemtus adhuc vocare non dedignatur, Past. 407, 18: Bl. H. 83, 15. Sume men for heora prýtan forhogiað ꝥ hí hýran godcundan ealdran, Ll. Th. i. 332, 34. (b) with infin.:--Hé forhogode tógénes grétan, Gr. D. 34, 6. (c) with dat. infin.:--Þætte wíf forhogiað heora bearn tó fédanne ut mulieres filios nutrire contemnant, Bd. 1, 27; Sch. 80, 12. Ꝥ hé his synna ne forhogige tó andettanne ut non negligat peccata sua confiteri, Ll. Th. ii. 174, 12. [N. E. D. forhow.] Cf. for-hycgan. for-hogian