Gén
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - gén
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
gegn[?];
- gén
- adj. Direct, short, near [of a road] :-- Ðe ða génran wegas cúðan ðara síðfato qui brevitates itinerum noverant, Nar. 6, 7. [O. E. gein, North E. and Scot. gane, 'the ganest way:' Icel. gegn, 'hinn gegnsta vegr.'] gen