Gin

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

gin

adj. Wide, spacious, ample :-- Beligeð úton ginne ríce encompasseth ample realms, Cd. 12; Th. 15, 7; Gen. 230: 46; Th. 59, 2; Gen. 957. Eall ðes ginna grund all this spacious earth, Exon. 116 a; Th. 445, 23; Dóm. 12: 85 b; Th. 321, 24; Vid. 51: Beo. Th. 3106; B. 1551: Judth. 9; Thw. 21, 1; Jud, 2. [Cf. Icel. ginn-; and see Grmm. D. M. 297.] gin-,gin