Grorn
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - grorn
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- grorn
- adj. Troubled, sad :-- Warð gásríc grorn þǽr hé on greút giswom the whale got sad when he ran ashore, Txts. 127, 6. Cf. gnorn; adj. grorn