Hán

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

e;

hán

f. A projecting stone that forms part of a boundary :-- Þis synt þá gemǽro . . . tó þǽre háne; þonan norþ on gerihte andlang hrycges, C. D. ii. 215, 31. Ǽrest on þane hwítan weg; ðonon on ðá reádan háne; of ðǽre háne on ðone herpað, iii. 415, 30: Icel. hein a hone.] han

Powiązane słowa: 297, 32: 376, 9. Of ðám byrigelse tó ðǽre reádan hánæ; of ðǽre reádan hánæ andlang strǽt, 217, 4. On þá grǽgan háne ; of þǽre grǽgan háne, Cht. E. 294, 25. [