Hræd

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

hræd

Add:--Hraed, hrad percitus, Txts. 85, 1539: perpes, 87, 574. Hraeðe propero, 89, 1675. I. of rapid movement, I:--Swá hrædlíce swá hradu ýst windes scip tóbrycð, Ps. Th. 47, 6. Eal swá earn þonne hé mid hrædum flyhte wyle forð áfleón, Nic. 14, 36. Heora hors mid swá hræde ryne (tanto cursu) þá eá oferférdon, efne swá seó eá in hire nǽnigne wætres streám hæfde, Gr. D. 15, 31. Hrædne gang rapidum (i. uelocem) gressum, An. Ox. 50, 43. Ðá hradan perpeti praepeti volatu, Ald. 22, 6), Wt. Voc. ii. 77, 74. Hradum prepedibus (praefectibus catervis, Ald. 136, 27), 88, 78. I a. fig. to denote prompt action:--Hred festinus (qui festinus est pedibus offendet, Prov. 19, 2), Kent. Gl. 663. Hrede (veloces) foet heara tó ágeótenne blód, Ps. Srt. 13, 3. II. quick in respect to time. (1) not lasting long. Cf. hræd-lic; II:--Þeáh ðe gýt wǽre óðer þúsend geára tó ðám dæge, nǽre hit langsum; for ðan swá hwæt swá geendað, þæt bið sceort and hræd, Hml. Th. i. 618, 28. On manegum landun tilð bið redre ðonne on óðrum, ge yrðe tíma hrædra ge mǽda rædran, Angl. ix. 259, 8-11. (2) that comes without delay, speedy. v. hræd-lic; III:--Hym byþ hræd bót (cf. sóna bið sél, 18), Lch. i. 354, 11. III. of prompt action. (1) by persons:--Gemedema hræd beón ongebróht úrum breóste dignare promptus ingeri nostro pectori, Hy. S. 10, 6. Ðá ðe bióð tó late . . . ðá ðe bióð tó hrade pigri . . . praecipites, Past. 281, 17. Hræde, 176, 1. (1 a) where the kind of action is given, prompt to do (tó), prompt in (on), ready with (mid) a matter:--Suiðe hræd (velox) tó gehieránne and suíðe læt tó sprecenne, Past. 281, 5. Hræd tó singienne ad peccandum ualde procliua, Chrd. 54, 22. Ne tó hræd ne tó stíð tó ðǽre wrace, Past. 79, 11. Eáðe and hræd on hlehtre facilis ac promptus in risu, R. Ben. 30, 9. Þú wǽre hrædra tó his fultume þonne hé wénde, Ps. Th. 20, 3. Hræd tó yfle prona in malum, Chrd. 54, 31. Ic lǽre ꝥ þú beó hrædra mid hreówlicum teárum, Dóm. L. 75. (2) applied to things:--Ræddre anwealhnysse strenue integritatis, An. Ox. 2343. IV. of mental quickness (cf. hræd-sprǽce), Crä. 73 (in Dict.). [v. N. E. D. rad.] v. flán-, frǽ-hræd. hræd-,hræd

Powiązane słowa: hrædlic;