Hunta
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - hunta
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
an;
- hunta
- m. A hunting spider; salticus scenicus or aranea tarantula [?] :-- Wið ðon gif hunta gebíte mannan ðæt is swíðra in case a hunting spider bite a man, that is the stronger, L. M. 1, 68; Lchdm. ii. 142, 18 [see the note]: 14, 19. Wið huntan bite, 144, 2, 5. hunta