Hýr-

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

heár-sum;

hýr-

adj. Obedient, compliant :-- Se ðe him hýrsum beón wolde hé gehét qui sibi obtemperantibus promitteret, Bd. 1, 25; S. 486, 26. Him hýrsum beón ei obtemperare, 2, 12; S. 574, 16. Hit biþ his láreówum hýrsum it is obedient to its teachers, Salm. Kmbl. 798; Sal. 398. We beóþ hírsume erimus obedientes, Ex. 24, 7. Nemne ic gode sylle hýrsumne hige unless I give to God an obedient mind, Exon. 37 b; Th. 124, 13; Gú. 340. Heársume, 42 b; Th. 144, 13; Gú. 677: 43 a; Th. 145, 19; Gú. 697. [O. E. Homl. her-sum: Orm. herr-summ: Laym. hær-sum: O. H. Ger. hór-sam.]

Powiązane słowa: ge-hýrsum. hyr-,hyr