Hýra
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - hýra
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
an;
- hýra
- m. One who is subject to another :-- Æþelbryhtes hýra sub potestate positus Ædilbercti, Bd. 2, 3; S. 504, 21. hyra
↑
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
an;