Ná-hwæðer
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - ná-hwæðer
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
náwðer, náðor;
- ná-hwæðer
- conj. Neither :-- Ðá ðá wé hit nó-hwæðer ne selfe ne lufodon ne eác óðrum monnum ne léfdon when we neither loved it ourselves nor allowed it to other men, Past. Swt. 5, 6. Wé nóhwæðér ne hit witan nyllaþ ne hit bétan nyllaþ, ne furðum ne récaþ hwæðer wé hit ongieten, 28; Swt. 195, 5. Náwðer ne ða wóhhǽmendan, ne ða ðe diófulgieldum þiówiaþ, ne ða unfæsðrádan, ne ða þiófas, ne ða giétseras, ne ða reáferas Godes ríce ne gesittaþ, 51 ; Swt. 401, 26. Nǽron náwðer ne on Fresisc gescæpene, ne on Denisc, Chr. 897; Erl. 95, 15 : Blickl. Homl. 45, 14. Láreówas ne sceolan Godes dómas náwðér ne ná wanian, ne ne écan, 81, 4. Hié náwðer ne him sylfum helpan ne mihton, ne nánum ðara ðe tó him áre wilnodan, 223, 2 : Bt. 29, 2; Fox 106, 5. Ðá nolde hé ásendan náðor ne engel, ne heáhengel, ne wítegan, ne apostolas, Homl. Th. ii. 6, 15.