Scítan
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - scítan
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- scítan
- p. scát, pl. sciton; pp. sciten Cacare. [He sched out his bowels and his lyf wiþ þe dritt þat he schoote (shote) effudit viscera et vitam cum ipsis stercoribus, TrePrompt. Parv. schytyn merdo, stercoro: O. H. Ger. scízan; Icel. skíta.] v. be-scítan. scitan