Sprot[t]
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - sprot[t]
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- sprot[t]
- a coarse kind of rush, sprot [N. E. D. sprot2 UNCERTAIN ] :-- In drýge sprott in harundine (v. Skeat's collation), Rtl. 86, 34. sprott