Stípan

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

stípan

p. te. I. to raise, build high, erect :--Tó heofonum up hlǽdræ rǽrdon, strengum stépton stǽnenne weall ofer monna gemet, Cd. Th. 101, 2 ; Gen. 1676. II. fig. to exalt, elevate, dignify, ennoble :--Ic ðé on tída gehwone duguðum stépe, Cd. Th. 139, 7 ; Gen. 2306. Hé him fremum stépeþ, Exon. Th. 434, 10 ; Rä. 51, 8. Ðeáh ðe hine mihtig God mægenes wynnum stépte ofer ealle men, Beo. Th. 3438 ; B. 1717. Se feónd (Nero) his diórlingas duguþum stépte (cf. hé weorþode his deorlingas mid miclum welum, Bt. 28 ; Fox 100, 29) dabat improbus verendis patribus indecores curules, Met. 15, 8. Sinces brytta (the king of Egypt) héht Abrahame duguðum stépan, Cd. Th. 111, 21 ; Gen. 1859 : 142, 21 ; Gen. 2365.

Powiązane słowa: ge-, on-stépan ; stípere, steáp. stipan