Wær
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wær
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- wær
- the sea:--Wé ðissa leóda land gesóhton wære bewrecene, Andr. Kmbl. 537; An. 269. Hú ðú wǽgflotan, wære bestémdan, sǽhengeste, sund wísige, 974; An. 487. [Icel. wer; n. (poet.) the sea.] wær