Wéstan
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wéstan
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- wéstan
- p. te To lay waste, devastate, desolate :-- Hine wilde deór wéstaþ and frettaþ singularis ferus depastus est eam, Ps. Th. 79, 13. Hí his wícstede wéstan locum ejus desolaverunt, 78, 7. Hié wæron ðæt lond herigende and wéstende, Ors. 1, 10; Swt. 44, 20. [Heo westen þat lond, Laym. 1754. O. Sax. á-wóstian : O. H. Ger. wuosten vastare.]