Wiþer
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wiþer
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
(?), es;
- wiþer
- n. Opposition, resistance :-- Hé hæfde Higeláces hilde gefrúnen, wlonces wígcræft; wiðres ne trúwode, ðæt hé sǽmannum onsacan mihte, Beo. Th. 5899; B. 2953. [Þa ich wer i wide sæ, wiðer com toȝenes, þet weder wes swa wilde, Laym. 4678. Cf. His wiðerfulle hine, þo ben deules on helle, O. E. Homl. ii. 51, 21. Wiðerfulle cheorles, Laym. 21520.] and preceding word. wiþer