Wlanc
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wlanc
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- wlanc
- n. Pride:--Wlanc typhus, Wrt. Voc. ii. 97, 9. [For wlaunke (rimes with ranke), P. S. 341, 5.]
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;