Wǽt

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

wǽt

n. I. wet, moisture:--Se cyle geþrowode wið ða hǽto, and ðæt wǽt wiþ ðám drýgum, Bt. 33, 4; Fox 128, 33: Met. 20, 74. II. liquor, drink:--Hé ána gereorde, and be dǽle ǽt and wǽt gewanod sý reficiat solus, sublata ei portione sua de vino, R. Ben. 69, 14. Hé ne mæg ǽtes oððe wǽtes brúcan, Homl. Th. i. 66, 9. Hé fæste, swá ðæt hé ne onbyrigde ǽtes ne wǽtes on eallum ðam fyrste, 166, 11: ii. 490, 11: Wulfst. 103, 1. Nán ðing tó ðigenne ne on ǽte ne on wǽte nec quicquam cibi aut potus presumere, R. Ben. 69, 19: 76, 18: Homl. Th. i. 360, 13: ii. 590, 21. Búton ǽte and búton wǽte, H. R. 11, 27. [Þis halwende wet (the blood of Jesus), O. E. Homl. i. 187, 31. Gifernesse deð þet mon to muchel nimeð on ete oðer on wete, 103, 7. Lokenn himm fra luffsumm æte and wæte, Orm. 7852.]

Powiązane słowa: next word. wæt