Á-styntan

De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:

á-styntan

I. to blunt, dull :--Hí angyt ástyntað sensum obtundunt, Scint. 56, 13. Mód byð ástynt mens retunditur, 152, II. Ástyntid hebitatus, Wrt. Voc. ii. 110, 27. Ástynt, 42, 64. II. to check, stop :--lc ástynte confuto, Hpt. Gl. 455, 31. Láreówas [hé] ástynte magistros confutat, i. vincit, An. Ox. 2102. Þæt hé ástente elideret, i. offenderet, Hpt. Gl. 471, 32. Ástyntende arewan retundens catapultas, An. Ox. 4235. Cf. æt-styntan. a-styntan