1 be-díglian
p. -díglode; pp. -díglod, -díhlod; or secret; occultare, abscondere :-- Né hire ðú him ðæt ðú hine bedíglige non audias eum ut occultes eum, Deut. 13, 8. On gríne ða ðe hí bedíglodon in laqueo quem absconderunt, Ps. Spl. 9, 16. Bedíglod occultus, Ælfc. Gr. 28, 3; Som. 31, 5. be-diglian