Add :-- Bið swýþe derigendlic (-iend-, ) Ꝥ bisceop beó gýmeleás, Hml. S. 13, 125. On ǽlcum mónðe beóð ǽfre twégen dagas þá syndon swíðe derigendlíce ǽnigne drenc tó drincanne. On þám óðrum mónðe se teóða dæg is derigendlic, Lch. iii. 152, 1-12. Wé áwurpon þá derigendlican ealdnesse, Hml. Th. i. 194, 25. Feralia, i. lugubria, tristia, noxia, luctuosa, mortifera, mortalia vel deriendlican, réþlican, Wrt. Voc. ii. 147, 50. Þá deóflu æteówiað þǽre synfullan sáwle ðá derigendlican sprǽca and ðá mánfullan dǽda. Hml. Th. i. 410, 7. ¶ with. dat. of object exposed to hurt :-- Oðer deófolgild is derigendlic þǽre sáwle, Hml. S. 17, 49.