Dwelian

De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:

dwelian

Add: I. intrans. (1) to go astray, (a) literal :-- Hé on ðám holte dwelode (wandered), oð þæt hine wulfas tótǽron, Hml. Th. i. 384, 10. Hé án (sceáp), þe ðǽr losode and dwelede, sóhte, R. Ben. 51, 19. Heó began faran ... swilce heó dweliende þyder cóme ... Heó cwæð mid wóplicre stefne: 'Dweliende, leóf, ic cóm hyder,' Hml. A. 196, 24-29. Dweli(ende) erraneam, l errantem (ovem), An. Ox. 347. (b) figurative :-- Nú ic wæs of þám rihtan wege mínes ingeþances, ac betere hit bið ꝥ ic eft fare út of þysum porte, ðy lǽs ic tó swíðe dwelige, Hml. S. 23, 553. Ðá ðe fyligað þǽre gýtsunge, hí dweliað fram Godes geleáfon, Hml. Th. i. 256, 18. Ðá, þe lífes weg lǽdan cunnan, gebringan on rihtwege þá, þe ǽr dweledan (-odan, ), Wlfst. 75, 2. Sé ðe færð on sóðre lufe ne mæg hé dwelian; heó gewissað and gelǽt, Hml. Th. i. 52, 15. Dweliende exorbitans (a recto religionis tramite), An. Ox. 3697: 4619. (2) of inaccurate conception, to mistake, err :-- Swíþe raþe þé bið cúþ ꝥ wit ne dwelgaþ, Bl. H. 189, 6. Sume gedwolmenn cwǽdon ... ac hí dwelodon mid þǽre segene (they were mistaken in what they said), Hml. Th. i. 486, 7. Ne dwela ðú on ídel ... and ne wén ðú ná be þé ꝥ þú ungewítnod beó, Hml. S. 25, 157. (2 a) of madness :-- Seó dohtor on wódum dreáme læg dweligende, Hml. Th. ii. 110, 19. (3) of wrong conduct, to err :-- Þú dwelast, geneálǽc and geoffra þíne lác, Hml. S. 14, 33. Mid þám Francum þe þá swíðost dweledon on deófles biggencgum, 29, 165. Hié on hǽðnum þeáwum dwelgende wǽron, Bl. H. 201, 20. Dryhten, þú gecyrst ðá dweliendan, Hml. S. 30, 68. II. trans. To lead astray. (1) physical :-- Ðá genipu hit dweliað, Sal. K. 148, 5. (2) moral :-- Hý dwelode deófol, Wlfst. 11, 8: 156, 8. Hí ne gelýfdan on riht ... ac mid manegum gedwyldum dwelodan (-edon, v. l.) þá Crístenan, Hml. S. 3, 357. Þá dwolmen dwelodon þone cásere, 312. Cf. dwolian. dwelian

Palavras relacionadas: l.