1 erfe-weard
m. An heir; hēres :-- Ðú eart erfeweard ealra þeóda tu hērēdĭtābis in omnĭbus gentĭbus, Ps. Th. 81, 8. Forleórt he ðæs hwílewendlícan ríces erfeweardas his suna þrié tres fīlios suos regni tempŏrālis hērēdes relīquit, Bd. 2, 5; Whelc. 121, 41.