1 GEÁ
adv. YEA; ĕtiam :-- 'Quod est, lingua Anglōrum, verbum adfirmandi et consentiendi,' Bd. 5, 2; S. 183, 35. Geá, Drihten, ðú wást ðæt ic ðé lufige, yea, Lord, thou knowest that I love thee, Jn. Bos. 21, 15, 16; ĕtiam, Dŏmĭne, Vulg. Cweþ [cwæþ MS.] nú geá say now yea, Bd. 5, 2; S. 615, 9. [Wyc. ȝea, ȝhe : Piers P. ye : Chauc. ya, ye, yhe : Orm. ȝa : O. Sax. já : Frs. ja : O. Frs. ie, ge : Dut. Ger. ja : M. H. Ger. O. H. Ger. já : Goth. ya, yai : Dan. Swed. ja, jo : Icel. já yes, yea.] gea