1 scyld-wyrcende
committing sin or guilt:--Ðú (the soul) ðone líchoman scyldwyrcende gewemdest, Exon. Th. 91, 4; Cri. 1487. Ðonne ðeós woruld scyldwyrcende byrneþ, 232, 5; Ph. 502: 269, 4; Jul. 445. Ðú womfulle, scyldwyrcende sceaþan áwurpe, Elen. Kmbl. 1520; El. 762. scyld-wyrcende