Trod

De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:

es;

trod

n. : trodu, e; f. A track :-- Be trode gestolenes yrfes. Gif mon trode bedrífþ forstolenes yrfes of stæðe on óðer, ðonne befæste mon ðæt spor landes mannum . . . Gif mon secge ðæt man ðæt trod áwóh drífe, ðonne mót se ðe ðæt yrfe áh trodað (trod óð ?) tó stæðe lǽdan, L. O. Ð. 1 ; Th. i. 352, 3-11. Gyf him hundred bedrífe trod on óðer hundred, L. Edg. 4, 5 ; Th. i. 260, 3. Secga ǽnigum ðara ðe tírleáses trode sceáwode, hú hé on weg ðanon feorhlástas bær. Beo. Th. 1691; B. 843. [þe dunes underuoð þe treden (trodes, MS. T. ) of him suluen, A. R. 380, 26. Cf. treoden, 1. 18. Yf thou trowyde . . . That thi witt. . . Commys of thiselfe and not of Gode, That es grett pryde and fals trode, R. Brunne. Of his trodus no sygne ther nasse, Chron. Vilodun. Halliwell, from whose Dictionary the last two passages are taken, gives trod=footpath : see also E. D. S. Pub. Lincoln. Icel. troð; n. a treading. Cf. þe þet troddeð wel and ofsecheð wel ut his owune feblesce, A. R. 232, 17.]

Palavras relacionadas: wíg-, wiðer-trod. trod