Up-áhefedness

De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:

e;

up-áhefedness

f. Elevation. I. literal :-- Exaltatio sancte crucis, ðæt is on Engliscre sprǽce upáhefednyss ðære hálgan róde, for ðan ðe heó wæs áhafen on ðam dæge, Homl. Skt. ii. 27, 140. II. metaphorical, (a) exaltation :-- Þurh ðás clypunge is gesweotolad, ðæt ǽlc upáhefednes ásprincð of módignesse cynrene ostendit nobis omnem exaltationem genus esse superbie, R. Ben. 22, 13. (b) exultation :-- Upáhæfdnes mín exaltatio mea, Ps. Lamb. 31, 7. (c) arrogance, pride :-- Ðisses mannes (Dives') uncyst and upáhefednys, Homl. Th. i. 328, 22: ii. 560, 20: Homl. Skt. i. 16, 163. Aman wearð gehýnd for his upáhefednysse, Homl. Ass. 101, 322. Hé (Lucifer) wæs fordón þurh ða miclan upáhefednysse, Homl. Th. i. 12, 21. Upáhefednesse forfleón elationem vel jactantiam fugere, R. Ben. 18, 23: L. E. I. 21; Th. ii. 418, 12.

Palavras relacionadas: up-áhafenness. up-ahefedness