Á-díl(i)gian

According to the Old English Dictionary:

á-díl(i)gian

Add: (1) to destroy, &c., obliterate:--Ic ádýlgie diruo, An. Ox. 18 b, 19. Hosp ádílegode calumpniam explodit, 1263. Hergung ádíligode Godes cyrican, Chr. 793; P. 57, 2. Hí woldon his gemynd on erðan ádílgian, 979; P. 123, 21. Hé wolde ðá geleáffullan of heora lande ádýlegian, Hml. S. 25, 543. Ádíligiende obliterantes, Wrt. Voc. ii. 62, 49. Ðæt hire mægðhád wurde mid hǽmede ádýlegod, Hml. S. 20, 10. (2) where the process is remedial, to blot out iniquity, &c.:--Gefélsode oððe ádílegode expiavit, Wrt. Voc. ii. 31, 24. Ðæt hé ðá synne ádýlogode, Hml. S. 3, 635. Ádílega míne unrihtwísnessa, Bl. H. 87, 28. Ðæt hié mid gebedum ðá scylde ádíligien (deleant), Past. 397, 15. Nú man ǽlc yfel mæg mid góde ádílgian (-dílegian, Hatt. MS.) cum mala cuncta bonis sequentibus deluantur, 348, 16. also a-dylegian in Dict. a-diligian