Á-grafan

According to the Old English Dictionary:

á-grafan

Add: I. to engrave, emboss, inscribe:--Se engel ágróf mid his fingre ródetácn UNCERTAIN on ðám stánum, Hml. Th. i. 466, 13. Ágróf se mon on ǽrenum brede drýcræftæs word, Shrn. 141, 15. Þás race on ánum leádenum tabulan mid stafon UNCERTAIN hí ágrófon, Hml. S. 23, 343. Wæs his anlícnys on (þám feó) ágrafen, 660. Ágraben caelatum, Wrt. Voc. ii. 103, 40. Ágrafen, 14, 6. Ágrafen, ástemped celatum, i. pictum, 130, 57. Ágrafen ceác expolita pelvis, Germ. 403, 16. Hyre ágrafenan beáh, Cht. Th. 533, 32. Ágrafene anagliva, Wrt. Voc. ii. 4, 55. Ágrafenum fatum, Hml. A. 92, 16. II. to grave, carve; sculpere:--Onlícnessa þe fullfremedlíce ne beóð ágrafene (sculpta), Gr. D. 283, 24. Ágrafene ðurh manna handa, Hml. Th. i. 424, 10. Ágotene oððe ágrafene, Hml. S. 4, 136. [Goth. us-graban to dig out: O. H. Ger. ar-graban caelare, sculpere.] a-grafan