Á-sceótan

According to the Old English Dictionary:

á-sceótan

Add: I. intrans. To shoot, move rapidly:--Sió costung út ásciét (-sciéð, ) on weorc tentatio usque ad operationem prosilit, Past. 71, 7. Án út ásceát of weorode, Ors. 3, 6; S. 108, 10. Se scyttel ásceát of þǽre fetere, Hml. S. 21, 419. Áscuton þá gástas of ðǽre niwelnysse, Hml. Th. ii. 350, 32. II. trans. (1) of motion, to shoot a missile:--Án scytta áscét ána flán, Hml. S. 18, 220. Wearð upp áscoten swýðlicu mycelnes þæs stánclifes ingentis saxi moles erupta est, Gr. D. 12, 8. (2) of position, to make prominent, thrust out:--Se stán wæs ásceoten gecyndelíce of þám munte saxum naturaliter egrediens, Gr. D. 49, 7. (3) to shoot, strike an object:--Hí cwǽdon ꝥ se lǽce sceolde ásceótan (lance) ꝥ geswell; þá dyde hé swá, and þǽr sáh út wyrms, Hml. S. 20, 63. Ásceótende eviscerando, An. Ox. 46, 47. Hine wearþ óþer eáge mid ánre flán út áscoten ictu sagittae oculum perdidit, Ors. 3, 7; S. 112, 15. [O. H. Ger. ar-sciozan germinare.] a-sceotan

Related words: l.