Á-wecgan

Bosworth & Toller Anglo-Saxon Old English Dictionary - á-wecgan

According to the Old English Dictionary:

á-wecgan
Add: I. of physical movement :-- Þæt folc mid rápum ðá anlícnysse bewurpon and mid stengum áwegdon (tried to overturn it with poles), ac hí ne mihton for ðám deófle hí styrian, Hml. Th. i. 464, 19. Lytel wind mæg ðone cíð áwecgan (-wecggean, ) (agitat), Past. 225, 6. Wác hreód ðe ǽlc hwiða windes mæg áwecggan, 306, 6. Hét hé spannan oxan tó, ac hí ne mihton áwecgan þǽt mǽden swá, Hml. S. 9, 107. Seó mycelnes þæs stánclifes wearð upp áweged (evulsa) fram ðám mannum þe hit ymb wunnon, Gr. D. 213, 27. II. mental :-- Ðone yfelan fæsðrǽdan willan nán wind ne mæg áwecgan (-wecggean, v. l.), Past. 225, 7. Ne léten hié nó hié on ǽlce healfe gebígean, ne furðum nó awecggan ... Paulus cwæð: 'Ne lǽte gé eów ǽlcre láre wind áwecggan' non circumferamur omni vento doctrinae, 306, 4-9. Heora mágas þǽra cnihta mód fram Crístes geleáfan woldon áwecgan, Hml. S. 5, 42. Ðwyrlicra manna heortan, þe beóð ðurh unrihtwísnysse hócas áwegde, ðurh regolsticcan ðǽre sóðan rihtwísnysse beóð geemnode, Hml. Th. i. 362, 27. [O. H. Ger. ar-wegen agitare, commovere, quassare.] a-wecgan

Related words: l.

Back