Æ-fæst
Bosworth & Toller Anglo-Saxon Old English Dictionary - æ-fæst
According to the Old English Dictionary:
(ǽw-, eáw-, -fest).
- æ-fæst
- Add: I. religious:--Se ǽwfæsta (religiosus) wer Laurentius, Gr. D. 12, 17. Mynstermen and widwan eáwfæstes lífes, Ll. Th. ii. 440, 27. Tó ðám ǽwfæstum heápe, Hml. S. 28, 67. Ǽwfæstra manna líc hominum religiosorum cadavera, Ll. Th. ii. 160, 24. Mid eáwfæstum monnurn, 176, 1. Se weorðscipe ðisse worolde is gecierred tó weorðscipe ðǽm ǽwfæstum, ðæt ðá sindon nú weorðoste ðe ǽwfæstoste sindon; for ðon lícet monig ðæt hé ǽwfæsð láreów sié, Past. 27, 2-5. Ǽfeste (eáwfæste, ) men, R. Ben. 119, 7. II. married:--Yfel ǽwbryce bið ðæt ǽwfæst (eáw-, v. l.) man mid ǽmtige forlicge, Ll. Th. i. 404, 21. Se apostol áwrát be eáwfæstum werum: 'Lufiað, gé weras, eówere wíf on ǽwe,' Hml. Th. ii. 322, 25. Ic manode ǽwfæste wíf, i. 378, 27. æ-fæst,æf-æst