Æt-fæstan

According to the Old English Dictionary:

æt-fæstan

p. -fæste; pp. -fæsted; f. trans, [æt, fæstan to fasten] To fix, fasten, drive into, afflict with, inflict on; impingere, infigere :-- Hí míne sáwle synne ætfæsten they inflict sin on my soul, Ps. Th. 142, ll. He him ætfæste éce edwít opprobrium sempiternum dedit illis, 77, 66. Bitere ætfæsted bitterly afflicted, 136, 8. Ne mágon we him láþ ætfæstan we cannot afflht him with pain, Andr. Kmbl. 2694; An. 1349. æt-fæstan