Ambeht

According to the Old English Dictionary:

ambeht

m. Add:--Weard, ombeht unforht, B. 287. Ic eom Hróðgáres ár and ombiht, 336. Ðe ambeht l se ðegn discipulus ille, Jn. L. 21, 23. Ðone ilca arnbeh[t], 20. Ðára ambihta discipulorum, 20, 30. Ambehtum discipulis, 21, 14. Abraham spræc tó his ombihtum: 'Rincas míne,' Gen. 2879. Onbehtum, Cri. 370. [According to Festus Lat. ambactus is of Celtic origin: 'Ambactus apud Ennium lingua gallica servus appellatur.'] ambeht