1 celmert-mon
m. A hired servant, hireling; mercenarius :-- He celmertmon is mercenarius est, Jn. Rush. War. 10, 12, 13. Celmertmonn mercenarius, Jn. Lind. War. 10, 12. Ða celmertmenn mercenarii, Lk. Lind. War. 15, 17. From celmertmonnum ðínum de mercenariis tuis, 15, 19: Mk. Skt. Lind. 1, 20. celmert-mon