Eorþ-stede

According to the Old English Dictionary:

es ;

eorþ-stede

m. [stede a place] An earth-place ; terræ lŏcus :-- Ðá hí ðæt ðín fægere hús on eorþstede gewemdan [MS. gewemdaþ] in terra polluērunt tabernacŭlum, Ps. Th. 73, 7. eorþ-stede