For-bryttan

According to the Old English Dictionary:

-brittan; he -bryteþ, -brytt;

for-bryttan

p. -brytte; pp. -bryted, -bryt To break in pieces, smash, bruise, crush; confringtĕre, contĕrĕre, conquassāre:-- Tocwysed hreód he ne forbrytt arundĭnem quassātam non confringet. Mt. Bos. 12, 20. Moises forbrytte ðæt celf eall to duste Moyses vĭtŭlum contrīvit usque ad pulvĕrem, Ex. 32, 20. Forbryt ðú earm synfulles contĕre brachium peccātōris, Ps. Sgl. second 9, 18. Ðæt ðú si forbryt dōnec contĕrāris, Deut. 28, 24. Ǽlc ðe fylþ ofer ðone stán, byþ forbryt omnis, qui cecĭdĕrit super illum lăpĭdem, conquassābĭtur. Lk. Bos. 20, 18. for-bryttan