Ge-byrgen[n]

According to the Old English Dictionary:

e;

ge-byrgen[n]

f. A grave :-- Se wífmon, sé hyre bearn áfédan ne mæg, genime heó sylf hyre ágenes cildes gebyrgenne dǽl, wrý on blace wulle and bebicge tó cépemannum, Lch. iii. 68, 5. ge-byrgenn