Ge-gremian

According to the Old English Dictionary:

ge-gremian

Add: I. of a physical effect:--Wiþ þon þe men mete untela melte . . . gegremme mid wyrtdrence ꝥ hé spíwe, Lch. ii. 226, 7. II. of a mental effect:--Gigremid, gigremit inritatus in rixam, Txts. 68, 515. Gigraemid, gigremid lacessitus, 74, 593. Gegremed, Wrt. Voc. ii. 50, 51. (1) to irritate a person:--Se man þe æfter dǽdbóte his mánfullan dǽda geedníwað, sé gegremað God, Hml. Th. ii. 602, 25: S. 12, 163. Hí gegremedon þé irritauerunt te, Ps. L. 5, 11. Gegræmedon, Wlfst. 166, 19. Gelóme wé habbað gehrepod ymbe þæs mónan ryne, and wé wénað ꝥ wé gegremion iunge men, Angl. viii. 328, 13. Se wísa ne wilnað ná tó hrædlíce ðǽre wræce, ðeáh hé gegremed sié sapiens laesus in praesens se ulcisci non desiderat, Past. 220, 15. Hé geseah þæt hé wæs bepǽht, and wearð þearle gegremod, Hml. Th. i. 80, 14: 512, 14. (2) to irritate an animal:--Hí gebundon þone bysceop on sumne fearr, and þone gegremedon ꝥ hé hleóp on unsméðe eorðan, Shrn. 152, 1. ge-gremian