Hálig-nes

According to the Old English Dictionary:

hálig-nes

Add: I. holiness. A. V. :-- Hér wæs Ósuuald ofslagen . . . þæs hálines and wundor wǽron manigfealde UNCERTAIN gecýdde geond ðis égland (cf. cujus quanta fides in Deum, quae deuotio mentis fuerit, etiam post mortem uirtutum miraculis claruit, Bd. 3, 9), Chr. 641; P. 27, 24. Þǽre hálignesse hús domus sanctitatis, Bl. H. 163, 11. II. holiness of God. v. hálig; A. II :-- Heriað Drihten, and andetað þæt gemynd his hálignesse (sanctitatis ejus), Ps. Th. 29, 3. On munt hálignesse hís (sanctificationis suae), Ps. Vos. 77, 54. III. sanctity, saintliness. v. hálig ; A. III :-- Ðonne bið ðæt gold ásueartod, ðonne sió hálignes monnes lífes (cf. hwelc æfter hálgum háde, 25) bið mid eorðlicum weorcum gewemmed aurum obscuratur, cum terrenis actibus sanctitatis vita polluitur, Past. 133, 21. IV. holiness, sanctity UNCERTAIN of a rite. v. hálig; A. IV. 2 :-- Ðurh þæs hálgan fulluhtes hálignesse, Wlfst. 154, 19. V. an object held sacred :-- Ic hálsige þe þurh ealle hálignyssa (sanctitates) þe synt on heofonan and on eorðan, and þurh þæne fulluht and Crístendóm þe þú underfangen hæfst, Ll. Lbmn. 413, 20. VI. a holy place. Cf. hálig; B. II :--Ðu on ðínre hálignesse hér ásprǽce Deus locutus est in sancto suo, Ps. Th. 59, 5. VII. religious worship, rites or practices :-- Fram þám bisceope hiora hálignesse þe hí ǽr beeódan a pontifice sacrorum suorum, Bd. 2, 13 ; Sch. 167, 16. [Cf. Ich wulle halinesse to mine goden halden and swiðe heom wurðen, Lanm. 8049.] halig-nes

Related words: hálig;