Lá

According to the Old English Dictionary:

lá

I. Add :-- Lá aue, An. Ox. 56, 133. Wá lá wá eheu, Wrt. Voc. ii. 32, 44. II. Add: giving emphasis (1) to interrogation or exclamation :-- Lá whǽr nú þá ... lá whǽr sind ubi nunc ... ubi sunt, Wülck. Gl. 253, 34, 37. Lá hú, ne mót ic dón þæt ic wille?, aut non licet mihi quod volo facere?, Hml. Th. ii. 80, 25. Hwæt dó ic lá?, 104, 16. Suwiað: hwæt lá, ne gehýre gé hú myrige lofsangas swégað on heofonum?, 98, 4: Hml. S. 8, 48. Ne eart þú lá Sebastianus?, 5, 449. (2) to entreaty or command :-- Swuga, lá, swuga tace, obsecro, tace, Solil. H. 48, 7. Gecier lá, ne folga mé, ðæt ic ðé ne dyrre ofstingan, Past. 295, 15. (3) to statement or affirmation :-- Geá, lá, geá; gyf hyt nú fǽrenga gewurde ... vere aliquantum; imo si haec repente provenerint ..., Solil. H. 34, 11. Lá ah ðeáhhwæðre se foreðancula wer bæd his fultumes sed videlicet vir providus solatium petivit, Past. 305, 1. Hit is lá ful góód þæt ǽfre úre eágan móston geseón þæt wé wilnodon, Ps. Th. 34, 21. (4) to negation :-- Uton ændian þás bóc nú hǽrrihte ... Næse, lá, næse; uton ne forlǽtan gyét ðás bóc concludamus hoc volumen ... Non sinam omnino concludi hunc libellum, Solil. H. 49, 12. la