Lyþre

According to the Old English Dictionary:

lyþre

l. lýþre, and add: I. of persons :-- Se lýðra man ána (the vile man alone), þonne hé forsihð Godes beboda . . . þonne bið hé deófles ðeówa, Hml. Th. i. 172, 17. Mín lýðra látteów (my rascally guide) forlét mé þus ǽnne, Hml. S. 21, 211. Wé sceolon forseón þone lýðran deófol ( the foul fiend), Hml. Th. i. 270, 13. Hwæt synt þá wyrmas búton lýðre men?, Angl. viii. 323, 31. Hwǽr syndon þá wiðersacan eówre lýðran mágas (your vile kinsmen) ?, Hml. S. 23, 296. Lýþrum monnum to vile cravens, Ors. 6, 36; S. 292, 27. II. of things :-- Hú lǽne and hú lýðre þis líf is on tó getrúwianne. Wlfst. 189, 3. Hit ne gedafenað ꝥ man dó Godes hús ánre mylne gelíc for lýðrum tolle ( for sordid gain), Hml. S. 19, 253. Lýðre gesetnyssa vitiosa compositio, Angl. viii. 313, 26. Ne sceall nán Godes þegn for sceattum riht déman, ac healdan þone dóm búton lýðrum sceattum (without infamous bribes), Hml. S. 19, 246. Þurh lýðra sǽd by seed that does harm, Angl. viii. 300, 24. [N. E. D. lither.] lyðre,lyþre