Mægen-cræft

According to the Old English Dictionary:

es;

mægen-cræft

m. Main force, great power or might, mighty power: -- Mægencræft ðe him meotud engla forgiefen hæfde the power which the Lord of angels had given him, Exon. 49 a; Th. 170, I; Gú. 1105. Is ðæt mægencræft micel móda gehwylces ofer líchoman (cf. hit is micel cræft ðæs módes for ðone líchoman, Bt. 38, 1; Fox 196, 10), Bt. Met. Fox 26, 209; Met. 26, 105. Ðæt he þrittiges manna mægencræft on his mundgripe hæbbe, Beo. Th. 765; B. 380. Mircne mægencræft, Exon. 26b; Th. 78, 26; Cri. 1280. [O. Sax. megin-kraft: O. L. Ger. megin-craft majestas: O. H. Ger. magan-kraft majestas.] mægen-cræft