Mæsse
Bosworth & Toller Anglo-Saxon Old English Dictionary - mæsse
According to the Old English Dictionary:
messe, an;
- mæsse
- f. I. a service of the church, mass :-- Mæsse missa, Wrt. Voc. ii. 59, 8. Ǽne þrowade Crist, ac swáðeáh dæghwomlíce biþ his þrowung geedníwod þurh gerýnu ðæs hálgan húsles æt ðære hálgan mæssan; forðí fremaþ seó hálige mæsse miclum ge ðám lybbendum ge ðám forþfarenum, Homl. Th. ii. 376, 10-13. Nú is seó mæsse gemynd Drihtnes þrowunge, L. Ælfc. P. 31; Th. 6, 13. Mæssan singan to celebrate mass, Bd. 1. 27; S. 496, 23: 4, 22; S. 592. 8. Mæssan dón, 4, 22; S. 591, 29 note. Se biscop and se mæssepreóst sceolan húru embe seofon niht mæssan gesingan for eal cristen folc ðe ǽfre ácenned wæs, Blickl. Homl. 45, 31. Æfter ðon ðe ðǽr wǽron ða hálgan lofsangas and mæssan gefyllede, 207, 59. II. a festival day when a solemn mass was celebrated, -mas in Christmas, Michaelmas, &c. :-- Temples mæssa scenopegia, Jn. Skt. Lind. 7, 2. Æfter Andréas mæssan, Ælfc. Gr. 9, 18 ; Som. 9, 56. Tó sanctae Michaheles mæssan, Blickl. Homl. 197, 2. Tó sancte Martines mæssan, 211, 11. Ǽr ealra háligra mæssan. Chr. 901; Erl. 96, 22. Tó Cristes mæssan, 1104; Erl. 239, 13. Wé Marian mæssan healdaþ. Menol. Fox 40; Men. 20: L. Alf. pol. 43; Th. i. 92, 7. [From Low Latin missa mass, for the meaning. Icel. messa : O. H. Ger. messa, missa: M. H. Ger. messe: Ger. messe.] v. candel-, capitol-, hláf-mæsse; mæsse-dæg. mæsse,mæsse